Do tego maratonu przygotowałem się zupełnie jak nie ja. Normalnie bowiem zaniedbuję wszystko co tylko można zaniedbać, a tym razem zaniedbałem nie wszystko ;)
Bo na przykład pojadłem. Był wungiel na obiad w sobotę, były wungle na kolację wieczorkiem. Sam bym na to nie wpadł, ale mnie Che pogoniła.
Zupełnie już tradycyjnie natomiast nie zaniedbałem nawadniania i parę piwek też poszło. W końcu hamulec sam się nie zmieni, a przerzutka sama się nie wyreguluje.

Rano zgarnęliśmy Radka i naszym cygańskim wozem teleportowaliśmy się do Supraśla. Na miejscu wrażenie to samo co w Lublinie. Wyjście z klimatyzowanego samochodu na zewnątrz to SZOK. Powietrze jak kisiel, upał i żarówa. DRAMAT.
Za stary jestem na taką pogodę.

Ustawiamy się w sektorach, spływamy potem i za chwilę start.
I tu niespodzianka. Pierwsze 30 kilo znowu jechałem jak nie ja. Już na pierwszych kilku kilometrach doszedłem sektor przez sobą i jechałem w jego czubie. Dociskałem na prostych, na luzie podjeżdżałem niewielkie, ale jednak wzniesienia i w ogóle fajno było. Cały czas czułem jednak, jak potwornie mi jest gorąco.
W okolicy 30km nastąpił kryzys nad kryzysami. NAGLE ZROBIŁO MI SIĘ ZIMNO. Normalnie gęsia skóra, trzęsianka, żałowałem, że nie mam czegoś do ubrania. Myślałem, że to chwilowe, ale mimo, że ciągnąłem z bukłaka izotonik litrami nic nie pomagało. Pociągnąłem też izo z bufetu, ale gorący niebieski płyn jeszcze tylko pogorszył moją sytuację. Teraz nie tylko mnie trzęsło, nie tylko nie miałem siły jechać, ale jeszcze chciało mi się rzygać.
Z tego co widziałem nie tylko mnie jednego wykończył ten upał. Bufety wyglądały normalnie jak u Golonki. Pełno siedzących i półleżących ludzi niespiesznie popijających i zajadających. Poza bufetami też trafiała się czasem na takich co zaniemogli.

Jakby tych dwóch niewyraźnych panów miało browar nawet i po dwie dychy to bym wziął. No chyba, że Żywiec. To bym się targował. © Niewe

Od tego momentu wiedziałem już, że nie dam rady dzisiaj skręcić na Giga. I tak się snułem przez lasy i pola, bez energii, bez oddechu aż do rozjazdu mega/giga. Popatrzyłem z żalem w prawo i skręciłem w lewo :/

I pewnie bym długo żałował gdyby nie to, że minutę później dostałem dosyć treściwego sms-a od Che

- Pojechałam mega i chlam piwo, dołączaj!

Dokonałem w głowie szybkich obliczeń. Radek na Giga, żarcie, jeziorko, czyli do wyjazdu mam jakieś 3 godziny. Zatem stać mnie na jedno piwo!
Od tej pory do mety już nie zszedłem w zasadzie poniżej 30km/h.
Co znaczy odpowiednia motywacja w sporcie :)

Dobra i kałuża gdy się komuś wydłuża. © Niewe

Na koniec coś dla czytelników/widzów o bardzo mocnych nerwach. Coś czego nikt nigdy nie widział jeszcze. Foto z powrotu. Oni z piwem, a ja bez. Uwaga na oczy.

Tylko dla dorosłych! © Niewe