Z wolna i z ostrożna wracałem bardzo "zmęczony". W lesie ciemno jak... no wiadomo jak. Niesamowita cisza i w tej ciszy żabi chórek na 100 głosów :)

Sztyca nadal zakleszczona. Albo się jeszcze trochę opuściła, albo buty w których jechałem mają grubszą podeszwę, w każdym razie jechałem jak na psie. Ciężko tak się kręci z podkulonymi nogami, muszę coś z tym koniecznie zrobić tylko nadal nie wiem co :)
Gdzieś na szutrze przed Truskawiem zgubiłem wreszcie licznik. Nie lubiłem cholery, a brakowało mi zdecydowania żeby go tak po prostu wyrzucić. No to wyrzucił się sam :)

Na tegoroczny Bike Orient wybrałem się z Jankiem. Reszta ekipy wymiękła z powodów różnych, najczęściej błahych. Postanowiliśmy „załatwić” sprawę w jeden dzień. A więc pobudka o 5:00, ustawka w Babicach 6:00, przyjazd do bazy rajdu 8:00.
Na czas, na miejsce, na pewno :)
Na miejscu rejestracja, wyżerka, złożenie do kupy tych wszystkich gadżetów walających się po samochodzie i pogaduchy ze znajomymi. Spotkałem Damiana i ustaliłem z nim kolejność na mecie. Niech ma ;)

W tym roku rajd został podzielony na trzy etapy.
Etap 1.
71 km po Parku Krajobrazowym Wzniesień Łódzkich. 9 punktów kontrolnych + odcinek liniowy. Dla mnie kompletna nowość, nigdy nie jechałem w takiej formule i nie do końca kumałem jak ma to wyglądać, ale poszło nieźle. Było trochę kręcenia, ale ostatecznie nie ominęliśmy żadnego punktu. Generalnie cały pierwszy etap przejechaliśmy w zasadzie bezbłędnie. Albo był tak łatwy nawigacyjnie, albo to efekt naszej współpracy z Jankiem.
Albo jedno i drugie :) W każdym razie było pięknie. Pod koniec etapu podłączył się do nas jeszcze Grzegorz i jechał z nami w zasadzie już do końca.

Bike Orient 2010 - któryś z PK, nie pamiętam który :) © Niewe

Bike Orient 2010 - polna droga © Niewe

Etap 2
25 km po Lesie Łągiewnickim
Kolejny zaskok. Dostaliśmy mapki w skali 1:15000, trochę trwało zanim sobie poprzestawiałem w głowie i mogłem odliczać kilometry. Na tak małym obszarze organizatorzy upchali aż 13 punktów kontrolnych. Zaliczyliśmy 8 z nich i odpuściliśmy te na północy, bo zaczęło się robić krucho z czasem. W każdym razie mimo moich początkowych obaw, że w lesie gęsto pociętym drogami, dróżkami i ścieżkami ciężko będzie nawigować znowu szło jak po sznurku. I oczywiście znowu było pięknie.

BO2010 - rysujemy sobie trasę etapu drugiego. Zdjęcie pożyczone ;) © Niewe

Etap 3
75km w okolicach Zgierza.
Od razu zakładamy, że nie jedziemy wszystkiego, bo nie ma na to szans. Wybieramy 6 punktów kontrolnych i napieramy. I zaczęło się… pierwsza i w zasadzie jedyna porażka nawigacyjna w tym rajdzie. Cholerny PK30. Obłaziliśmy całe wzgórze i jego okolice, tracąc na to jakieś 40 minut i ostatecznie nie znajdując punktu :/ Tego to nie lubię. Z analizy śladu widzę, że w zasadzie chodziliśmy po nim, ale nie udało się odnaleźć lampionu. Porażka. Ale trzeba przyznać, że w pięknych okolicznościach przyrody. Z tej góry roztaczał się naprawdę ładny widok na okoliczne lasy.
Reszta punktów w zasadzie bez problemu. Na PK29 w starej cegielni spotykam znowu Damiana i pomagam mu znaleźć punkt, bo szukał na złym wzgórzu ;)
Ruszamy w stronę PK32 i mimo wybrania dwóch różnych wariantów dojazdu, spotykamy się znowu przed punktem. Damian podbija kartę pierwszy, a ja czekam aż odjedzie te 100m i dopiero ruszam. W końcu obiecałem mu, że go przepuszczę w drodze na podium ;)
Zaliczamy jeszcze PK36 i niejako po drodze PK31 i zaczyna się wyścig z czasem. Do zamknięcia mety zostało na jakieś 15 minut, a do pokonania dwa osiedla pod Zgierzem i kawał lasu. Jedziemy na czuja. Janek co minutę ponurym głosem odczytuje ile nam zostało, ja próbuję jakoś się odnaleźć w gąszczu osiedlowych uliczek, z tyłu próbuje nas nie zgubić Grzegorz. Były emocje :) Na metę wpadamy dwie minuty przed limitem. Jest dobrze.

Na mecie ognicho, kiełbasa, pyszna herbatka i nowe znajomości. Poznałem kilku kolegów z Legionowa, kilku z Łodzi, a przede wszystkim poznałem pewną interesującą i przemiłą bikestatowiczkę, przed którą podjąłem, mam nadzieję udaną, próbę roztoczenia swojego naturalnego uroku osobistego. Nie napiszę kto to, ale podpowiem, że jej pies jeździ czasem na hulajnodze ;) Pozdrawiam

BO2010 - ognicho i kiełbachy na mecie © Niewe

To była pięknie spędzona sobota.
Dobrze mi się jeździ z Jankiem. Może trzeba pomyśleć o Odysei :)

"Już 24 czerwca wszyscy fani rowerów mogą wziąć udział w niecodziennej grze miejskiej. Każdy, kto odwiedzi rowerem oddziały Banku BGŻ w Warszawie, może "wykręcić" korzystne rabaty w sklepach SKI TEAM. Startujemy już od 19.00!"

Ugięliśmy się pod naporem marketingowego przekazu, poszliśmy na lep tej propagandy, daliśmy się omotać. Jak zwał, tak zwał. Najważniejsze, że było zaaaajebiście!!! :)

Odwiedziliśmy 18 z dwudziestu punktów kontrolnych, wylaliśmy może łez (ze śmiechu), uwaliliśmy się błotem, piachem, syfem z ulicy i zużyliśmy do końca klocki hamulcowe w obu kołach, a teraz siedzimy niewyspani w robocie.
Aaa no i poznaliśmy parę fajnych osób oraz spotkaliśmy Janka, którego bezczelnie nie poznałem ;)

Nasz team w kolejności według wzrostu, a odwrotnie do ilorazu inteligencji ;)


PS. Personel BGŻ-tu jest chyba werbowany na jakiś konkursach piękności ;)

18:00 Apteka, takiego dostałem SMSa od Maćka i wszystko jasne :)
Wieczorna jazda po Kampinosie. Niby u siebie, a coś zupełnie nowego. Ja jestem legalistą i generalnie po KPNie jeżdżę tylko po szlakach, ale ponieważ widziałem, że Maćkowi bardzo zależy dałem się namówić na mała wyrypę ;)
Genialna droga wzdłuż Ławskiej Góry i potem jeszcze kawałek naprawdę fajnego singla, a na deser browar w Truskawiu.
Miło spędzony wieczór.

Pojechałem do znajomych, do Kajetan i nażarłem się muffinków popijając je gorącą kawoczekoladą. Strasznie ciężko mi się wracało z pełnym brzuchem i pod wiatr, w deszczu, bez błotników :)

Jedyna i nie powtarzalna okazja!
Mój rower jest czysty :)
Bo jest nowy.



A dokładnie to czysta jest rama. Bo jest nowa. Reszta jest zasyfiona jak zwykle, bo taką zasyfioną zaniosłem na przekładkę do serwisu.
Tak, wiem. Nie mam wstydu :)

Krótki test w Kampinosie. Geometria bez zmian, kolorystyka prawie taka sam. Nie lubię rewolucji :)

Zapiekła się na amen sztyca w moim mieszczuchu. Wprawdzie już kilka lat temu, ale do tej pory mi to nie przeszkadzało, bo traktowałem to jako zabezpieczenie przed kradzieżą siodła :) Niestety albo urosłem, albo zmieniły mi się preferencje, albo ona z biegiem lat jednak po troszku się opuszcza. W każdym razie siodło mam za nisko i za cholerę nie da się go ruszyć. Ma ktoś jakiś pomysł co z tym zrobić? Sztyca jest chyba aluminiowa, rama Cro-Mo.

Wycieczka do Puszkowa i nazad z Krupą. Rewelacyjna pogoda, choć trochę brakowało mi mojej ulubionej mżawki ;)

Pojechałem z Hanią na zjeżdżalnię, ale nie dojechałem, bo po ok. 1,5km już spała.
A więc zawrotka do domu, Hania pod kocyk, a ja relaks na tarasie :)

Jak cały sztab ludzi nie nawali gdzieś po drodze to swoją Konką jechałem dziś ostatni raz :/ Nowa rama już do mnie jedzie/leci z Holandii i całość powinna być złożona do kupy jeszcze przed maratonem w Lublinie. Fajnie, że nowa, ale tej i tak mi strasznie szkoda :(

W każdym razie poleciałem sobie na piknik olimpijski na Kępie Potockiej. Miało być w dwie strony, ale towarzystwo było za dobre i nie dało rady ;) Powrót na sępa w załadowanym do pełna aucie i jeszcze dogrywka u mnie na salonach :)